IRUTTU - KAVITHA
ഇരുട്ട്
ആശയുടെ
ആയുധപ്പുരയിൽ
വലിച്ചെറിഞ്ഞ
ജീവിതത്തെ
അഹന്തവന്നു
കട്ടെടുത്തപ്പോൾ
മനുഷ്യനുണ്ടായി
അഗ്നിയുടെ
അമരാത്ത
സ്വാർത്ഥതക്കു
സ്നേഹമെന്നത്
ശല്യമായി .
പന്തയംവെച്ച
ജീവിതത്തെ
കണ്ണീരുവന്നു
സ്വീകരിച്ചു.
തിരിച്ചറിയാത്ത
ബന്ധങ്ങളെ
ശ്വാശ്വതമെന്നുനീ
ശപിച്ചുതീർത്തു .
പണിതീരാത്ത
വീട്
അനാഥമായി .